هر منطقه ای بر اساس تعریفی که از پتانسیل های خود در حوزه های مختلف دارد مدل توسعه ای را طراحی می کند و قدم به قدم آن را با استفاده از نیروهای متناسب با حوزه های مختلف به پیش می برد. نگاهی به مدل های توسعه مناطق همجوار در جنوب فارس نشان می دهد که برنامه ریزی دراز مدت و تقویت و حمایت نیروهای متخصص چگونه می تواند دهستان یا بخش کوچکی را به جایگاهی برتر ارتقا دهد! ضمن اینکه ناگفته پیداست عدم توجه به ظرفیت های هر منطقه و واگرایی نیروها به جای همگرایی جز اتلاف نیرو چیزی را عاید نمی کند. (علل واگرایی نیروها در لارستان در نوشتار دیگری مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
اگر دل در گرو و قدم در راه توسعه لارستان بزرگ داریم ابتدا باید سوالاتی ابتدایی و در عین حال زیربنایی را پاسخ گوییم: مدل توسعه لارستان چیست؟ آیا طرح های تدوین شده تاکنون بر اساس پتانسیل های توسعه مناطق مختلف لارستان است؟ از طرح های تدوین شده چه تعدادی به اجرا در آمده است؟ آیا توانایی اخذ بودجه های حمایتی دولتی برای توسعه مناطق مختلف نزد مسئولان وجود دارد و یا اصلا امید تحقق بودجه ها به روش های تا کنون آزموده شده متصور است؟ اقتصاد توسعه در لارستان چگونه تعریف می شود؟
نگاهی به طرح های کلان مصوب دولتی یک دهه گذشته لارستان نشان می دهد هیچ کدام، تاکید می کنم هیچ کدام از آنها به اجرا در نیامده و همه در حد مصوبات بر روی کاغذ مانده است. شاید عنوان شود که در شرایط سختِ تحریم کشور این امر، طبیعی است اما باید توجه داشته باشیم که همین چند روز پیش خبر اختصاص 3هزار و 200 میلیارد به یک طرح صنعتی در جنوب فارس منتشر شد و بخشی از آن نیز پرداخت گردید. این امر متصور نبود جز با تعریفی صحیح از پتانسیل های توسعه یک منطقه درکنار تقویت نیروهای کارآمد که سال ها در سایه حمایت صاحب نفوذان یک منطقه رشد کرده باشند.
اما حکایت لارستان حکایت دیگری است؛ صنعت لارستان در چه وضعیتی است؟ می توان به آمارهای موجود در مورد رشد شرکت های محدود و خصوصی لارستان دلخوش کرد اما واقعیت چیزی جز این است. کارخانه سیمان که تنها کارخانه تولید کننده عمده در این زمینه است و به نوعي نماد صنعت لارستان محسوب مي شود چند سال است در انتظار دريافت تسهیلات بانكي به سر می برد تا فاز دوم و نيمه كاره خود را تمام كند اما متاسفانه تسهیلات مصوب دولتِ قبل، هنوز دریافت نشده است. در آخرین اخبار آمده بود که از محل صندوق توسعه ملي و از منابع استاني، تسهيلاتي برای شرکت سیمان لارستان در نظر گرفته و تأیید شده اما هنوز نهايي نشده است. در این شرایط شركت سيمان لارستان چاره اي ندارد جز اينكه طرح نيمه تمام خود را متوقف كند كه باتوجه به هزينه چند ميلياردي كه تاكنون براي طرح توسعه صرف كرده است بدون نتيجه مي ماند يا اينكه هزينه ساخت فاز دوم شركت را از سهامداران طلب كند؛ سهامدارانی که چند دهه است عملا سودی از این شرکت دریافت نکرده اند.
نوشته کاظم رحیمی نژاد
منبع: صحبت نیوز
يا مثلا مرکبات جویم که نگین سبز لارستان است تا همين اواخر به نام شهرستان های دیگر بسته بندی می شد. این موضوعِ دیروز و امروز نیست و سال هاست این روند ادامه دارد. از بحث توسعه هم كه بگذریم؛ ما برای حفظ کشاورزی جویم چه برنامه ای داریم؟
يا در بخش توسعه فضای بهداشت و درمان عمدتا تکیه بر همت خیرین لارستان داریم. دانشکده علوم پزشکی لارستان را خیرین می سازند و در این شرایط، ساخت بیمارستان و درمانگاه تامین اجتماعی که عملا به عهده خیرین گذاشته شده است اگر منتفی نباشد اولویت ندارد. در مورد بيمارستان تامین اجتماعی در نظر بگیریم که با اجرای طرح تحول نظام سلامت، فعلا ساخت این بیمارستان توجیه اقتصادی ندارد.
به نظر می رسد لزوم تدوین برنامه ای عملیاتی و کاربردی در حوزه های مختلف که در آن اقتصاد برنامه و نیروهای متناسب برای به اجرا در آوردن آنها تعیین شده باشد امری فوری و ضروري است. برنامه ای که ضمانت اجرای آن افرادی باشند که توان خود را در «عمل» نشان داده باشند. کمبود سخنران نداریم.
:: موضوعات مرتبط:
نقد ,
,